«Σήμερα χρειάζεται πολλή προσευχή. Η μόνη λύση αυτή είναι. Εάν ήταν δυνατόν, να μην κάνουν τίποτε άλλο οι καλόγεροι τώρα, παρά μόνον προσευχή. Εάν εμείς οι μονάχοι δεν κάνουμε προσευχή, ποιοί θα κάνουν; Να θυμάστε πάντοτε τη μεγάλη ανάγκη που έχει ο κόσμος σήμερα και τη μεγάλη απαίτηση που έχει ο Θεός από μας για προσευχή… Όταν ο μοναχός πονάει για τη σημερινή κατάσταση που επικρατεί στον κόσμο και κάνει καρδιακή προσευχή, τότε βοηθιούνται οι άνθρωποι. Αν υπάρχουν σε ένα Μοναστήρι άνθρωποι προσευχής, ταπεινοί, που έχουν πόνο και αγάπη, αυτοί είναι κεφάλαια πνευματικά, είναι βάσεις πνευματικές, είναι πνευματικά οχυρά, καθηλώνουν τα πάντα».

«Όσο μπορούμε, να βοηθάμε τον κόσμο στη μετάνοια, και η μετάνοια θα φέρει την θεία παρηγοριά. Όταν ο άνθρωπος βοηθηθεί να πιστέψει στο Θεό και στη μέλλουσα ζωή, την αιώνια – όταν συλλάβει δηλαδή το βαθύτερο νόημα της ζωής – και μετανοήσει, αλλάξει ζωή, έρχεται αμέσως η θεία παρηγοριά με τη Χάρη του Θεού».

«Ο κόσμος υποφέρει, χάνεται, και είναι αναγκασμένοι όλοι οι άνθρωποι να ζουν μέσα σ’ αυτή τη κόλαση του κόσμου. Ο Θεός να φωτίσει περισσότερο εμάς τους μοναχούς, γιατί οι περισσότεροι είμαστε σαν τις μωρές παρθένες και τα λυχνάρια μας έχουν νερό με λίγο λάδι στο φιτίλι, ενώ οι κοσμικοί περιμένουν από εμάς να τους φωτίσουμε το δρόμο να μη σκοντάφτουν. Ο Χριστός να μας φωτίσει και να μας ελεήσει. Αμήν.